Le Bourgeois

Krokus over Mestreech Sjiek en Sjoen

Ik zie en spreek weleens oude vrienden. Nu dertigers en veertigers. Gesetteld. Maastrichtenaren omdat ze hier toevallig geboren zijn. Trots op hun stad. Tevreden met hun leventje.

Ik zie en spreek ze nu nog weleens. En ik hoor gezeur, gezever en gezeik. Little people, die oude vrienden van mij. Een compleet verdwaalde generatie. Eens gingen we voor elkaar door het vuur. Ik voor hen, zij voor mij. Toen waren we tieners. Wild en op zoek naar avontuur. En nu…wat is er gebeurd met ze? Godverdomme.

De KunstTour, elk jaar weer opnieuw een toer om van de grond te krijgen

Jean Pluis met een vooruitblik op de KunstTour 2005

In het weekend van 21 en 22 mei 2005 is het weer zover. Tijdens deze twee dagen vindt de 6e KunstTour plaats, een initiatief dat als pilot in 2000 is opgestart om het grote publiek op een laagdrempelige wijze kennis te laten maken met de professionele beeldende kunst en vormgeving in Maastricht, middels open ateliers, exposities in kunstinstellingen, in unieke gebouwen, in enkele galeries en musea.

Boekenvormgeving bij de VLAM

Door Maaike Frencken

De Vereniging Literaire Activiteiten Maastricht (VLAM) geeft sinds haar oprichting in 1990 jaarlijks een boekje uit van een schrijver die op de een of andere manier een band heeft met Maastricht, in een oplage van 750. Voor de vormgeving hiervan wordt sinds 1997 samengewerkt met de Academie voor Beeldende Kunsten (ABK) Maastricht. Roy Hoet, docent grafische vormgeving en coördinator van het productiebureau van de ABK Maastricht, en Doortje Mesker, voorzitter van VLAM, zijn de initiators en begeleiders van deze samenwerking.

Graffiti; the poor man’s art

Door Krokus

Muurschilderingen zijn (bijna) zo oud als de mensheid. Boodschappen, sociaal, cultureel of politiek zijn altijd op muren aangebracht. Rotstekeningen zijn een prehistorische vorm van graffiti. Kreten, uitingen van gevoelens en frustraties. Door graffiti komen we te weten wat er – onder jongeren – leeft. Wat ze beweegt, drijft en hoe ze denken. En graffiti moet vooral illegaal blijven. Dat verleent deze kunstvorm zijn kracht. Maar de hysterie waarmee de gegoede burgerij en de autoriteiten op graffiti reageren is zo langzamerhand onuitstaanbaar geworden.

Kasteel Oost in oorlogstijd

Ton Stille over een kasteel in Eijsden

Als je de mergellandroute volgt vanaf Maastricht richting Eijsden dan word je ter hoogte van het kerkdorp Oost-Maarland naar rechts geleid , richting de Maas. De weg wordt hier omzoomd door hoge bomen die ’s zomers veel van het licht wegnemen. In de verte zijn de contouren van de afgegraven mergelwanden van het Belgische deel van de Sint Pietersberg zichtbaar. Links de groene velden van het Maasdal voor Eijsden. Rechts, halverwege de laan tussen de bomen, een opvallend bouwsel dat beschreven staat als monument en kasteel Oost.

Kunst, architectuur en de openbare ruimte

Maaike Frencken over kunst in de openbare ruimte

Eind vorig jaar werd door de Jan van Eyck Academie, Museum Het Domein en de Universiteit Gent een symposium gewijd aan de architectuur van het museum van de toekomst. Onder de titel ‘Museum in ¿Motion?’ kwamen twee dagen lang allerlei sprekers aan het woord die onder andere de relatie tussen beeldende kunst en architectuur en de rol van het museum als instituut aan de orde stelden.

TIC in Limboland

Frauke Finke over uitgeverij TIC en Limburgs chauvinisme

Chauvinisme. Doen ze er nou wel aan of niet? Paul zegt zelf van niet, Luiz als Braziliaan zou dat al helemaal misstaan. Maar samen hebben Paul en Luiz wel al 7½ jaar uitgeverij TIC – een uitgeverijtje dat Limburgse boeken uitgeeft. Boeken geschreven door Limburgers of over Limburg, de enige uitgeverij in Maastricht die zich op deze niche in de markt richt.

Kunstacademie Maastricht: Mozes in de meterkast

Lieke Rijkx over de gipsverzameling van de kunstacademie

Eerst het ergste vuil weg zuigen. Dan afnemen met biologisch afwasmiddel. Goed laten drogen. Vervolgens een badje van met magere melk verdunde latex. Drie weken in de zon. Een tweede bad, dit keer met latex en koffiemelk. Tenslotte poederen met talk en opwrijven. Een behandeling bij de schoonheidsspecialist? Bijna. Het is een plastisch chirurg die deze procedure uitvoert… Op gipsen beelden.

Fotografie is een zoektocht naar mijn kijk op de wereld

Jean Pluis over fotograaf Chris Keulen

Meervoudig bekroond fotograaf Chris Keulen over de keuzen in zijn leven, Afrika, het geneuzel in Nederland en het kunstenaarschap.

‘Na mijn middelbare school in Geleen ben ik Nederlands gaan studeren. Ik wilde tropenarts worden maar werd daarvoor twee keer uitgeloot. Voordat ik het in de gaten had stond ik voor de klas in Amsterdam. Het werd mij vrij snel duidelijk dat ik hier niet oud moest worden. Een reeks baantjes volgde elkaar op: ijshockeyverslaggever bij het Parool (later de Volkskrant), beeldeditor bij Studio Sport, medewerker bij het Verzetsmuseum in Amsterdam. Door mijn werk voor de krant kwam ik in contact met fotografen en raakte ik aangestoken door de fotografie. Tijdens mijn zondagdiensten bij de NOS zag ik alle ruwe beelden van Reuters langskomen. Dat wil ik ook, dacht ik, maar dan solo, als fotograaf, niet als onderdeel van een televisieploeg. Een half jaar later zat ik op de kunstacademie in Den Haag, een jaar later begon ik als freelance fotograaf.’

Izymanny: vechten, neuken, schilderen

Krokus over kunstenaarsduo Izy & Manny

‘Wat Izy en ik voor ogen hebben is een soort kunstsalon. Zoiets als vroeger in Parijs, waar de avant-garde elkaar trof om kunst te maken, over kunst te praten, over kunst ruzie te maken. Kunst vernieuwen. Het kan ook een soort Factory worden, naar voorbeeld van Andy Warhol in de jaren zestig in New York. We willen in ieder geval in Maastricht iets opzetten waar talentvolle kunstenaars, uit allerlei disciplines, elkaar treffen, elkaar inspireren, elkaar naar grotere hoogtes stuwen. En waarom niet. Maastricht is net als alle andere steden. We moeten eens ophouden met zeiken en zeuren en het gewoon doen.’